Blogia
Xuko

Twister Choc, el helado de tu vecino

Twister Choc, el helado de tu vecino

IM-PRE-SIO-NAN-TE

O Viña foi a ostia; todo comensou o xoves a noite cando non metemos no bus a iso das 00:10, donde nunha especie de gran hermano, nos dirixíamos para Villarrobledo, sempre as ordes do Sr. Tripi, ese home ke kada ves ke fasía o reconto, salíalle xente de máis ou de menos.....

Xejamos a Villarrobledo as 12:30 da mañá, cos corpos coma pasas pero sempre cunha emosión ke non collía en ningún de nós.

O primeiro día foi o máis cañero no aspecto de montala; estuvemos camiñando polo camping como 30 minutos ata atopar a nosa jran-cheirenta-polvorosa urbanisasión. E puxémonos a montalas tendas, sempre con problemas no jol da mansión da gran besta come bananas.

O rematalas tendas fixemos un curioso botellón, donde nos dedicamos a cantar e parlar cos vesiños e demáis transehuntes, un 80% deles todos punkis, na miña vida vin tanto punkarra xunto, o ke máis jrasia me fixo foi un ke levaba un sujetador posto na espalda. En fin, unhas risas. Piiiiiiiiiiiipas, Cooooooochos............

Cando xa tiñamos todo máis ke bebido e mexado tiramos millas para o resinto feiral dos consiertos ke se atopaba como a media hora do camping. Hoxe vimos a Berri Txarrak (consierto no ke máis a montei, xa ke estaba completamente borratxo e perxudikado ka kausa), alí foi donde conosemos o tipo da pistola de ajua ke nos invitou a maruja rika e a rubia de ke volveu lokiño a Agus; Huecco (ke me flipou tocando ao final un popurri dos Red Hot Chili Peppers, Rage Against The Machine e de System), Skizoo (sólo vin unha cansión) e por último o jran cabesa de cartel do día Soziedad Alkohólika (flipante cuando nada vale nada en directo). O ke máis me flipou de todo foi ke entre 20.000 persoas aproximadamente, perdín a Agus 3 veses e as 3 veses o atopei.

E con todo esto chejamos ao sábado, no ke me levantei cun dolor de cabesa ke non era normal, e alá nos adentramos nas profundas e escurridizas calles de Villarrobledo, Samu, Agus máis eu a desayunar, o ke máis nos sorprendeu desta curiosa excursión foi ke no pueblo sólo había tres bares, así ke xa vos podedes imajinar como podían estar ditos bares, sin prestar moita atensión os baños. Bueno, pois despois de desayunar fomos ata a tenda sobar outro pouko, foi este o momento do bitxoide e dos humanoides, jran momento de Agus. Despois puxémonos a beber birra, sen comer nin nada, ata ke a iso das 18:30 subimos a velos consiertos fasendo paradas para comer un bokata; o primeiro intento foi ca rapasiña ke kantou tódolos putos embutidos ke tiña na casa, ata ke sin xeito nin modo lle dijo: pues no!!! saliume en plan chungo, pero non era a miña intensión, pobre rapasa, jajajaja, os ke estábades alí sabedes ke non foi con mala ostia; no sejundo intento de comer un bokata, metéronnos nunha espesie de super-bunker donde nos cortaron lonchas da litro con barola.

Xa chejamos os consiertos despois de topar de todo pola calle, o máis sorprendente foi ver a un punkarras medio puriles con 4 cartóns pidindo para comer, para beber, para porros e para coca, a ke non vos imajinades cal era o cartón ke tiña máis monedas??? Pois, cambiando de tema e recompoñendo o tema musikal, hoxe vimos a The Locos (o novo jrupo de Pipi ex ska-p, e foi a ostia, moita festa); despois fomos a ver a Los Suaves (consierto máis emotivo, polo tema de ke tódolos jallejos estaban alí dando todo cantando con Yosi, aupa Yosi, eres o mellor), despois de ver a Los Suaves, saímos do resinto dos consiertos para perjudicarnos un pouko e para intentar pillar porros de maría, incluso Samu, probando cos vellos do lujar, boísimo, alí conosemos a personajes komo Bicho e a súa peña ke nos invitaron a porros e moi ben, e tamén conosemos a Juan José, o valensiano ke vendía medio litro de servesa sabor masán a 1 euro, o home das bisicletas a 15, en fin ke había de todo e a maría sólo cha vendían en jalletas; e alí estivemos ata as 00:00, cando volvemos a entrar para ver a Nach (consierto ke me molou, inda ke o final, cando rematou a peña empesou a sair como loca, e casi morremos) e por último estuvemos escoitando a Siniestro Total (pilladura akojonante a ke ten o cantante na cabesa).  

O último día probablemente foi o mellor, xa ke nos puxemos a beber birra e a fumar e empesaron a sair cousas polas nosas bokas kas ke te podes partilo cu un bo rato, por ejemplo: Twister Choc, el helado de tu vecina, ou Alonso-Leganés X, Betis-Balompié 1, nunka te fies de unha tía estranxeira kos dentes nejros ke che ofrese boliñas de chocolate de mantekilla, a nova palabra Peledo: Fobia ke da medo e frío os cans pekenos, en fin.... e con todo isto fomos a zona dos consiertos, escoitando cousas curiosas pola calle como: Vendo niño, Vendo speed, Vendo tripis, Vendo de todo. E hoxe kedaba por escoitar a Banda Bassotti (personalmente foi o consierto ke máis me molou, os tipiños eran como un máis de nos, entrejáronse mogollón ao público, aupa Banda Bassotti), despois vimos a Porretas (con mi bota de vino y mi bokata de salchichón, simpátiko consierto), tamén vimos a Habeas Corpus (kaña, kaña e un pouko máis de kaña) e por último vimos a SEPULTURA (o meyor do viña, era unha josada ver tocar o batería), ah e tamén escoitei aljo de Chambao, e con todo esto, ata o ano, ke repito fijo.

Ah, xa me olvidaba, Samu atopou a súa verdadeira familia; viva os Pelines de Ponferrada.

Jrasias a todos por faserme tan felís estos días, apertas. 

5 comentarios

Samo -

diosss... que tempos...

que janas de volver faser aljo da maneira...

pipas -

aupa comando viñarock!

Anónimo -

joder
cai discurresmeoem

Samo -

boto de menos á familia

Samo -

enorme o viña... diosss...